Ik ben getrouwd en heb 3 kinderen van 5, 10, en 14 jaar. Zelf ben ik 43 jaar, fit en sportief. Op aandringen van mijn vrouw zijn we 5 jaar geleden verhuisd naar een ander dorp, wat ik eigenlijk niet wilde maar ja. Ik kan niet aarden in ons dorp, de sportvereniging is ook niet wat ik gehoopt had, en de buren zijn ook niet wat ik zou wensen. Ik voel me dus niet prettig in mijn omgeving. Het nieuwe huis is toch duurder uitgevallen dan verwacht, financieel bijna blut, en mijn vrouw die vaak laat werkt en daarna vaak uitgaat met vriendinnen. Ik verveel me niet thuis met de kinderen, ze zijn mijn alles, maar ik heb weinig aansprak in de buurt. Totdat ik mijn overbuurman trof op straat met een probleem met zijn auto. We kwamen aan de praat en zo gingen we regelmatig bij elkaar op bezoek voor een bakje koffie of een biertje. Na 2 maanden deelde we al privé problemen en hij had amper sex meer met zijn vrouw, en ik trouwens ook niet. Ik vond dat van hem raar want zij is een mooie slanke vrouw, van 32 jaar, sexy en mooi verzorgd. En zo dachten er meer over want bij het verjaardagsfeest van hem, keken er meer mannen naar haar. Twee weken na het feest kwam ik haar tegen bij de supermarkt en ze nodigde me uit voor een bakje koffie. Ik dacht dat hij ook thuis zou zijn maar dat was niet zo. De koffie werd, een wijntje, het wijntje een borrel en voordat ik het wist had ik haar gezegd dat ik ze zeer sexy vond. Ik hoefde me geen tijdzorgen te maken, mijn vrouw en kinderen waren naar de Efteling met overnachting. Ze vond mijn opmerking wel leuk, dankte me en begon te vertellen over haar man en dat ze nooit geen sex meer hadden. Ze ging even naar de Wc en kwam naakt terug, of dat raar was geen sex. Enfin om een lang verhaal kort te houden, we hadden sex die dag en daarna elke week wel minimaal 1 keer. Dit duurt nu al 5 maanden, en het is van normale sex in bed al gegaan naar sex in de auto, in het bos en noem maar op. We krijgen geen genoeg van elkaar, scheiden is geen optie voor haar en ook niet voor mij. En we voelen ons beide niet schuldig. Erg toch of niet?

Anoniem